เล่ห์พยัคฆ์

 

"ขอต้อนรับอ้อมกอดยอดพธู เข้าสู่บุพเพเล่ห์พยัคฆ์"

- กายใจห่างกันดั่งชั้นฟ้า วาสนาผูกโยงเพราะโองการ-

ความผูกพัน...เกิดขึ้นแผ่วเบาราวสายลมอุ่น

ไร้ซึ่งรูปลักษณ์ แผ่วจางและอ่อนไหว

ต่อเมื่อกระทบผิวกาย จึงเพิ่งรับรู้ถึงการ...มีอยู่

คำโปรย

มีครั้งหนึ่งที่นางช่วยเขาทำแผล
ฝ่ามือข้างนั้นถูกอาวุธบาดเป็นแผลยาวราวสองข้อนิ้ว
เลือดยังคงไหลไม่หยุด
นางค่อยๆ ทายาให้อย่างระวัง 
ถามเขาตลอดว่า "เจ็บหรือเปล่าเจ้าคะ?"
เขาไม่ตอบ แต่กลับอุ้มนางขึ้นไปวางไว้บนตัก แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น
"นอกจากข้าแล้ว ห้ามเจ้าทำแผลให้ใครอีก"
กล่าวจบก็ก้มลงจุมพิตแก้มนาง
ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ยืนอยู่รีบก้มหน้าลงอย่างรู้หน้าที่
นางจำได้ว่า ก่อนที่พวกเขาจะออกไป ยังอุตส่าห์ปิดประตูให้เสียแน่น!

ผู้ร่วมวาสนาครั้งนี้ล้วนแต่เป็นคนบุญหนักศักดิ์ใหญ่

หนทางยาวไกล โชคชะตาคดเคี้ยว

หนึ่งแม่ทัพ หนึ่งหญิงสาว

สองคนผู้ไม่เคยพบหน้า กลับต้องมาเป็นสามีภรรยาเพราะราชโองการฉบับเดียว

เขียน : อิงเกอ

ภาพ : Ibuki Satsuki